Optimizmi është një qëndrim që reflekton një besim ose shpresë se rezultati i një përpjekjeje specifike, ose rezultatet në përgjithësi, do të jenë pozitive, të favorshme dhe të dëshirueshme. Një idiomë e zakonshme që përdoret për të ilustruar optimizmin kundrejt pesimizmit është një gotë e mbushur me ujë deri në gjysmë: thuhet se një optimist e sheh gotën gjysmë plot, ndërsa një pesimist e sheh gotën gjysmë bosh.

Gjysmë gote ujë, ilustrim i dy qëndrimeve të ndryshme mendore, optimizmit (gjysmë plot) dhe pesimizmit (gjysmë bosh).

Termi rrjedh nga latinishtja optimum, që do të thotë "më e mira". Të jesh optimist, në kuptimin tipik të fjalës, do të thotë të presësh rezultatin më të mirë të mundshëm nga çdo situatë e dhënë. Kjo zakonisht i referohet në psikologji si optimizëm disposicional. Ai reflekton një besim se kushtet e ardhshme do të përfundojnë për mirë. Si një tipar, ai nxit qëndrueshmëri përballë stresit.[1]

Teoritë e optimizmit përfshijnë modelet disposicionale dhe modelet e stilit shpjegues. Metodat për të matur optimizmin janë zhvilluar brenda të dyja këtyre qasjeve teorike, si forma të ndryshme të Testit të Orientimit të Jetës për përkufizimin disposicional origjinal të optimizmit dhe Pyetësorin e Stilistikës së Atribuimit të krijuar për të testuar optimizmin në terma të stilit shpjegues.

Ndryshimet në optimizëm mes njerëzve janë disi të trashëgueshme dhe reflektojnë deri diku sisteme biologjike të tipareve. Optimizmi i një personi ndikohet gjithashtu nga faktorë mjedisorë, duke përfshirë mjedisin familjar, dhe mund të jetë i mësueshëm. Optimizmi mund të lidhet gjithashtu me shëndetin.[2]

Shiko edhe

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ Wayne Weiten (2006). Psychology applied to modern life. Internet Archive. Thomson/Wadsworth. ISBN 978-0-534-60859-0. {{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
  2. ^ TED (2011-05-11), The hidden power of smiling | Ron Gutman, marrë më 2025-01-11 {{citation}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)